Chinese groene thee
Bij een bezoekje aan de lokale natuurwinkel zal het je opvallen dat er een overvloed aan soorten thee is. In alle mogelijke geuren, smaken en kleuren kan je thee vinden. Voor de meeste kwaaltjes bestaan er specifieke soorten thee die een gunstige invloed zouden hebben op het probleemgebied.
Thee was van oorsprong een geneeskundig middel. Zijn kwaliteiten als heerlijke drank werden later meer uitgesproken. Ook was het in het begin eerder een elitair clubje dat kon genieten van de thee. Alleen de keizerlijke dynastie, hoge geestelijke leiders en topambtenaren konden aanspraak maken op de drank. Later werd het gebruik van thee meer en meer verspreid door het doorvoeren van ritueel gebruik zoals bij huwelijken of geboortes. Langzamerhand heeft thee zich zo kunnen verspreiden door Azië.
Toen later er handelsroutes open werden gesteld over het vasteland en de oceanen, veroverde thee langzaam maar zeker ook andere landen.
Een bekend verschil is de herkomst van de thee. Er bestaan 2 soorten, groene en zwarte thee. Beide zijn echter van dezelfde plant, alleen verschilt het bewerkingsproces. Groene thee is gekend om zijn versheid, terwijl zwarte thee onmiddellijk verwerkt zal worden.
Thee werd voor de allereerste keer getrokken in China. Pas in de 8ste eeuw werd het uitgevoerd naar Japan, en daar kende thee zijn grote bloei. Ook nu nog zijn China en Japan de 2 grootste producenten van thee in de wereld. Maar er is een duidelijk verschil tussen de 2 landen.
Japanse thee staat algemeen bekend als meer geraffineerd, voor de kenners. Subtiele smaakwisselingen laten hun invloed blijken. Chinese thee daarentegen is eerder bekend om zijn groffe intense smaken, en natuurlijk grotere hoeveelheden. Japanse thee zal over het algemeen ook duurder zijn dan Chinese, omdat de productiekosten veel hoger zijn.